Henryk Sienkiewicz (1846–1916) – polski powieściopisarz.

W 1905 roku za całokształt twórczości otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury (nagroda przyznawana jest od 1901 roku, Sienkiewicz był jej szóstym laureatem).

Niezwykle popularny, Jest autorem między innym Trylogii (na którą składają się: „Ogniem i mieczem”, „Potop” i „Pan Wołodyjowski”), powieści historycznych „Quo Vadis” (wielu uważa, że to właśnie dzięki niej zyskał przychylność kapituły Nagrody Nobla) i „Krzyżacy” oraz powieści przygodowej „W pustyni i w puszczy” o przygodach Stasia i Nel w Afryce.

Miał kolejno trzy żony. Każda z nich nosiła imię Maria. Pierwsza – wielka miłość pisarza, matka Jadwigi i Henryka Józefa – po czterech latach małżeństwa zmarła na gruźlicę. Druga odeszła od Sienkiewicza miesiąc po ślubie, a małżeństwo unieważniono (prawdopodobnie do zamążpójścia nakłoniła ją matka, zauroczona sławą pisarza). Z trzecią Sienkiewicz spędził ostatnie dwanaście lat swojego życia.